Column: Roeien met de riemen die je hebt

Anita van Bruggen
4 Min Read

Maar wat als je de riemen niet in je bezit hebt, dan is het knap lastig om je hoofd boven water te houden.Als dan ook nog es je lichaam je in de steek laat is het verzuipen nabij!

Ik zie met lede ogen aan in mijn directe omgeving hoe iemand met het beetje kracht wat ze nog in haar lijf heeft probeert te overleven inplaats van te leven in onze kromme maatschappij!

Ik begrijp dat er wetten zijn om nageleefd te worden. Wat ik niet kan  begrijpen is dat men de mens achter een verhaal niet ziet, of niet wil zien! Regels zijn regels ! Doen wat er op papier staat! Note More! Keihard! Kun je nog door een rietje ademen, dan kun je ook nog werken is de stelling! Degene die willen, en het belangrijkste, kunnen werken, komen niet aan de slag .Met name de jongere garde! Geen werkervaring is een vaak genoemde uitspraak.

De dame in kwestie loopt tegen de 60 en is alleenstaand. Heeft vanaf haar jonge jaren gewerkt, dag en nacht, nooit de kantjes ervan afgelopen. Door nare omstandigheden kon zij haar werk niet meer uitvoeren en kwam in een zware depressie.

En geloof me een depressie is een vreselijke ziekte! Een ziekte die sluipend is en niet te zien! De binnenkant van je bestaan aangevreten. Helse pijnen die zich verspreiden in je ziel en zich geen uitweg weten!  Uit eigen kracht maar met steun  is zij uiteindelijk  overeind gekrabbeld Daar is heel, heel veel moed voor nodig. Ze moest weer gaan werken om brood op de plank te krijgen. Het UWV verplicht haar te solliciteren. Ze deed haar uiterste  best en na duizenden sollicitaties vond ze een baan. Helaas niet voor de nodige uren, wel werk wat haar voldoening geeft , waar ze van opfleurt en bijdraagt aan innerlijke rust wat ten goede komt van haar psychisch welzijn!  Om overeind te blijven tijdens haar werk   slikt ze 8 pijnstillers per dag, moet ze voor  en na haar werk een uur liggen omdat haar lichaam aangeeft over de grens te zijn gegaan.

Omdat haar ziekte een verzamelnaam is van diverse aandoeningen  en daardoor niet wordt erkend, het advies van haar psycholoog en huisarts dat fulltime werken van mevrouw afbraak doet aan haar algehele gezondheid in de wind wordt geslagen vanwege de regels, stelt het UWV haar verplicht een baan te zoeken voor 40 uur. Slaat zij dit in de wind dan zal ze binnen afzienbare tijd op straat komen te staan vanwege inhouding op haar uitkering !

40 urige werkweek zal haar weer in de ziektewet doen belanden en kost de staat nog vele malen meer geld! Dat maakt het UWV niet uit! Komt namelijk uit een ander potje! 

Hoe onmenselijk en hoe krom!

Mijn hart huilt!

Anita van Bruggen

Fotografie Ingeborg van Bruggen

 


Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.








Deel dit artikel
Anita van Bruggen schrijft regelmatig voor Hoeksch Nieuws columns. - Fotografie Ingeborg van Bruggen