Rotterdam – De trainer was voor de wedstrijd van onze Boys duidelijk niet erg gelukkig met het vertoonde spel van onze Boys tot nu toe in de voorbereiding. Hij laakte de zijns inziens te lakse houding, hetgeen zich uitte in soms kleine dingen, zoals nèt iets te laat komen bij wedstrijden. Het was erg stil in de kleedkamer. Nasser draaide er niet omheen; het moest anders, het moest vooral beter, feller, geconcentreerder. En met een andere speelstijl. Compact spelen, vanuit een solide defensie en met veel vrijheid voor de twee spitsen Ackon en Rahman.
De Boys pakten het goed op en derdeklasser ‘de Zwervers’ kreeg niet goed vat op de partij in het kader van de één of andere districtsbeker. Maar het ging om meer. Om het herkrijgen van vertrouwen na een serie kansloze ‘zaadpartijen’. Om het herkrijgen van vertrouwen in elkaar.
‘De Zwervers’ leken sterker, maar onze Boys hadden de boodschap van trainer Nasser begrepen en lieten nu wel vechtlust zien. Stonden nu wel als team te spelen, knokten voor elkaar. Dat resulteerde in een prima counter afgerond door Ackon, alleen voor de keeper en koel als een topspits hoort te zijn. 0-1 voor de Boys. De tegenstander kreeg wel wat kansen, maar keeper Stephan van Lierop groeide bij iedere doelpoging en was voor mij één van de uitblinkers aan Zinkwegkant. Vlak voor de rust kwam Ackon weer alleen voor de keeper, maar de hoek was net te lastig om de 0-2 te scoren.
Die 0-2 kwam in de tweede helft toch. En hoe! Iedereen, die thuis gebleven was, omdat deze wedstrijd toch niet interessant zou worden, kreeg alleen al door deze vrije schop van Rick Kakialatu ongelijk. De bal kromde naar de uiterste bovenhoek, de keeper kansloos latend. Schitterend!
Ook Rahman kreeg nog een opgelegde kans, maar hij wilde niet zelfzuchtig zijn en legde de bal opzij. Jammer, hij had beter zelfzuchtig kunnen zijn en zijn prima partij moeten verzilveren met een doelpunt, want dat verdiende hij. Toen de tegenstander door iets te zelfverzekerd uitverdedigen van onze overigens stalen defensie toch nog op 1-2 kwam werd het nog even spannend. Maar onze Boys waren niet van plan de zege nog uit hun handen te laten glippen en vochten voor iedere meter.
De zege was een feit. Op een derdeklasser. En de trainer? Die had bij de nabespreking alleen maar lof. Hij zei: “Ik heb na de voorbespreking nu gewoon niks meer te zeggen..” en grijnsde van oor tot oor. Terecht. Een puike partij van ons eerste.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
