Op een fris maar aangenaam voetbalmiddagje in Halsteren stond de ontmoeting tussen Vrederust en Zinkwegse Boys op het programma. Een primeur, want nooit eerder kruisten de ploegen de degens. Vooraf stond Vrederust tiende op de ranglijst en Zinkweg twaalfde. Op papier een gelijkwaardige strijd, en dat beeld werd op het veld volledig bevestigd.
Het terrein van Vrederust ademt de sfeer van het pure zaterdagvoetbal: een veld met karakter, een kantine waar het spel leeft, en twee ploegen die vol voor de winst gingen. Ondanks een flinke blessuregolf had Zinkweg-trainer Peter van Dam zijn selectie iets kunnen versterken: twee spelers uit het tweede elftal waren toegevoegd aan de wedstrijdselectie. Nog altijd een krappe groep, maar wél eentje met strijdlust.
Die strijdlust was al snel zichtbaar. Na een kwartier spelen brak Kevin Brasser de ban met een knappe individuele actie. Vanaf de middellijn zette hij aan voor een dribbel, liet een tegenstander achter zich en rondde oog in oog met de keeper koelbloedig af: 0-1. Een doelpunt dat het geloof in eigen kunnen verder aanwakkerde.
Lang konden de blauw-roden niet genieten van die voorsprong. Een moment van onoplettendheid achterin werd meteen afgestraft: 1-1. Vrederust putte daar vertrouwen uit en bleef gevaarlijk via de flanken, terwijl Zinkweg probeerde rust te bewaren in balbezit. De scheidsrechter liet veel doorgaan, wat voor tempo zorgde maar ook voor frustratie aan beide kanten — vooral bij enkele twijfelachtige buitenspelsituaties.
Halverwege de tweede helft kwam Vrederust op voorsprong. Een geplaatst schot van net buiten de zestien viel precies in de hoek: 2-1. De Zinkwegse vlagger had de vlag omhoog vanwege buitenspel, maar de scheidsrechter liet doorspelen. Een tegenvaller voor de bezoekers, die het gevoel hadden dat het anders had moeten lopen.
Toch toonde Zinkweg veerkracht. De ploeg bleef aanvallen zoeken en kreeg daar ook voor beloond. Ryan Dirkx kreeg de bal net buiten het strafschopgebied, kapte zijn tegenstander uit en schoot in de draai fraai raak in de kruising: 2-2. Een doelpunt dat niet alleen de stand gelijk trok, maar ook de energie in de ploeg terugbracht.
De wedstrijd bleef spannend tot in de slotfase. Beide teams bleven elkaar opzoeken en de duels werden steviger. Op het donker wordende veld volgden kansen over en weer, en het leek erop dat de ploeg met het meeste doorzettingsvermogen aan het langste eind zou trekken. Vrederust kwam opnieuw gevaarlijk door en wist via een snelle aanval de 3-2 te maken, al leek ook hier sprake van buitenspel. De scheidsrechter liet echter opnieuw doorspelen, tot grote frustratie bij de Zinkwegse kant.
Toch weigerde de ploeg van Van Dam zich gewonnen te geven. Zinkweg bleef aandringen en kreeg loon naar werken. In de 82e minuut was het Justin de Lange die na een scrimmage in het strafschopgebied de bal binnenwerkte: 3-3. De ontlading was groot, en in de minuten die volgden bleef het duel op en neer gaan. Doelman Max Herkhof hield Zinkweg in de wedstrijd met een aantal knappe reddingen, waardoor de ploeg overeind bleef tot het eindsignaal.
Bij het laatste fluitsignaal was er opluchting en tevredenheid. Zinkweg had zich teruggeknokt uit een moeilijke positie en liet zien over karakter te beschikken. Gezien het verloop van de wedstrijd was het gelijkspel terecht: beide ploegen gaven alles en konden leven met het resultaat.
Voor Van Dam en zijn ploeg is het punt een stap in de goede richting. De dijkclub toont strijdlust, teamgeest en groei, precies wat in deze fase van het seizoen nodig is. Volgende week wacht op sportpark De Beijerse Polder een nieuwe uitdaging, als Tholense Boys op bezoek komt. Daar wil Zinkweg voortbouwen op deze prestatie en voor eigen publiek de volgende stap zetten.
Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.
