Column: ‘OSV Oud-Beijerland en de gevolgen van het ouder worden’

Redactie Hoeksch Nieuws
6 Min Read

i283445314542140412._szw1280h1280_-3

‘De ene werd een voetballer
De ander werd een held
We geloofden in de toekomst
Want de meester had verteld

Jullie kunnen alles worden
Als je maar je huiswerk kent
Maar je moet geduldig wachten
Tot je later groter bent’

(Stef Bos – Is dit nu later)

In 2016 bereikt de Hoeksche Waardse voetbalvereniging OSV de grens van het 100-jarig bestaan en dat mag gevierd. Deze mijlpaal wilden de op klompen begonnen Oud-Beijerlanders het liefst vieren in de derde klasse, het niveau waarover men op sportpark Olympia overtuigd is dat de club er thuis hoort. De ploeg van Ed Kruijthof promoveerde afgelopen seizoen precies op tijd en dus kan het versieren van een mooie plek in de gewenste afdeling beginnen.

Na bezoeken aan Mijnsheerenland, Zinkweg en Nieuw-Beijerland, gaat er dit jaar bovendien een waard aan nieuwe derby’s open tegen Numansdorp, Klaaswaal en ’s Gravendeel. Dat betekende zaterdag, tijdens de eerste eilandderby van het seizoen, een voor de gastheren pijnlijke reünie met de Seuters. De laatste twee ontmoetingen roepen namelijk herinneringen op aan een dubbele 7-1 vernedering. Alsof je motivatie in de schoot geworpen krijgt.

Vooraf aan de competitie werd aan de Langeweg een startdag voor de jeugd georganiseerd en één van de activiteiten was het over een zeil met zeep nabootsen van de ‘Van Persie-zweefduik’. Dat terwijl het dorp toch in de ban is van een duikverbod. Maar zaterdag deed een rechteraanvaller van ’s-Gravendeel ook iets typisch Robin van Persie-achtigs na. Het enige dat ontbrak was het commentaar van Jack van Gelder.

Met een keur aan creatieve spelers lijken de gasten ingespeeld te hebben op hun nieuwe kunstgrasveld dat het combinatievoetbal ten goede zou komen. Maar de vernieuwde ploeg van trainer John Kleijn blijkt ook nog uit ballen door de lucht te kunnen scoren. In een seizoen dat het vlaggenschip de hoge ambities van de club maar eens waar moet gaan maken, toonde de talentvolle Perrie Huisman een groots moment van klasse met een volley die in gedachten vanzelf vergelijkingen opriep van doelpunten zoals ‘RVP’ er op Engelse bodem legio etaleerde.

Aan je directe tegenstander ontsnappen en in je rug een hoge diepe bal verstuurd zien worden van Edinho Pique in de rol van Alexandre Song in diens Arsenal-tijdperk. Dan het moment en je omgeving inschatten, de bal nog even laten stuiteren en steeds, rechts van het doel, dichter bij de achterlijn een moeilijkere hoek overhouden. Een kans die maar op één manier afgerond kan worden en bij ieder andere beroering met de rechterwreef de bal richting het dakterras zou laten vliegen. Doelman Roeland de Vries heeft hierin hoe dan ook geen rol en kan slechts toezien hoe de bal oogstrelend gecontroleerd, maar vol gevoel over hem heen wordt gevolleerd en met effect hoog achter hem in de verre hoek inslaat. Zelfs het juichen á la Van Persie, met zo’n zelfverzekerd vingertje, klopte.

Het paste allemaal precies op de dag dat in het dorp, ter gelegenheid van monumentendag, de vergeten schilder Philip van Dijk zijn rentree maakte. En ondertussen de derde klasse op sportpark Olympia ook zijn rentree maakte waarbij een balkunstenaar met een diagonale penseelstreep zijn naam achterliet die voorlopig niet vergeten zal worden.

Het hart van de anders zo betrouwbare verdediging van OSV zou zaterdag nog vaker als met een scalpel worden opengesneden en ondanks de Oud-Beijerlandse stuiptrekkingen in de tweede helft, was het bloeden niet meer te stoppen. Na het laatste fluitsignaal was de nederlaag definitief en zakten drie spelers van OSV verslagen naar de grond.

‘Is dit nou later
Is dit nou later als je groot bent
Een diploma vol met leugens
Waarop staat dat je volwassen bent’

Tijdens het eerste duel in de derde klasse tegen Schoonhoven was voor OSV één moment, een rode kaart inclusief benutte strafschop, beslissend geweest om de wedstrijd uit handen te geven: 5-2. Een week later verloor de promovendus meteen de eerste derby (1-2), was er geen defensieve zekerheid en kreeg het een treffer om de oren die de ploeg van Ed Kruijthof op een lager podium alleen thuis op de bank voorbij zag komen.

Twee gespeeld, zeven goals tegen en nul punten. Misschien zijn dit wel de harde lessen die OSV het antwoord geven op de vraag die Stef Bos zich al jaren stelt, en is dit dus later. Iedereen hoopt 100 jaar oud te worden, maar het laat zich wel voelen.


Elke avond op de hoogte van het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard? Schrijf je dan hier in voor onze gratis nieuwsbrief.








Deel dit artikel
De redactie van Hoeksch Nieuws verzorgt dagelijks het laatste nieuws uit de Hoeksche Waard.
error: Deze inhoud is beveiligd tegen kopiëren